جن

ساعت 9.30 صبح مثل روزهای دیگه از خواب بیدار شدم  ولی امروز خیلی کسل بودم نمیدونم چرا... 

شروع کردم به درس خوندن و ابتدا به خوندن دی ال ام هام... 

ساعت 11 شده بود من داشتم از حال می رفتم خییلی خوابم میومد... دراز کشیدم رو زمین و به شکم داشت خوابم میگرفت... 

یکم گذشت و چشمام داشت گرم خواب میشد که احساس کردم یه نفر روی کمرم نشسته... اول فکر کردم شاید بچه هان و میخوان منو بترسونن و یواشکی اومدن داخل... منم به خودم گفتم حالا که این کارو کردن منم حالشونو میگیرم و یک دفعه بلند میشم یکم بهشون بخندم دیگه از این غلط ها نکنن... 

اومدم که بلند شم دیدم نمیشه... هرچقدر فشار دادم که بتونم بلند شم دیدم اصلا توانی ندارم و انگار اصلا جون ندارم که بلند شم...با خودم گفتم حداقل صحبت کنم که بفهمن من فهمیدم میخوان اذیتم کنن... ولی هرچقدر خواستم لب هامو باز کنم که چیزی بگم نمیشد ... میخواستم حرف بزنم ... میخواستم چیزی بگم ولی نمیشد... نمیدونم چرا... انگار یکی منو طلسم کرده بود... 

یک لحظه دیدم رو شونه هام داره فشار میده ... و داره نفس نفس میزنه... صدای نفس هاش و خره خره کردن گلوش اذیتم میکرد ... یکم ترسیده بودم .... فهمیدم نه این آدمیزاد نیست که رو شونه هام هست ... هرطور شده بود باید بلند میشدم اما هرکاری میکردم نمیشد... دستهاش که رو شونه هام بود به گردنم نزدیک شده بود تصمیم گرفتم از خودم دفاع کنم و انگشتهاشو حداقل گاز بگیرم ... با کلی زور تونستم یکم دهنمو باز کنم ولی کافی نبود... یک لحظه به ذهنم یه چیزی خطور کرد... یک لحظه فکر کردم نکنه این جن هست که بالاسر منه... یه جایی خونده بودم اگر احساس کردید که جن داره طلسمتون میکنه بسم الله الرحمن الرحیم بگید و اون ازتون دور میشه... سریع تا خواستم بگم بسم الله الرحمن الرحیم دیدم راحت میتونم بلند شم و حرف بزنمو و کارای روزمرمو انجام بدم... 

وقتی بلند شدم تا چند دقیقه تو شوک بودم.... رفتم پایین و یک کتاب قران اوردم بالا تو اتاق گذاشتم ... 

از این حادثه شش روزی میگذره... 

پی نوشت: 

ببخشید چند وقتی نبودم چند روز اول بخاطر قطعی اینترنت بود .... 

مثل اینکه امام رضا طلبیده ایشالله... اگه خدا بخواد سه شنبه حرکت به سمت مشهد ... همتونو دعا میکنم...